بوی تُندِ یادت شبیه دارویی ست که نمیدانم چیست به خواب می برد و از‌خواب می پراند مرا! و من در پیِ ایمن شدن از این همواره آزار در بیداری ،با فراموشی بیدارتر می شوم و در خواب که باشم، دوباره میخوابم و در لایه ای دیگر فرو میروم تا دور بمانم در لایه های نیستی از تو و سر انگشتان کاکتوسی ات که دیگر وقت نواختن من آرامشی نمی نشانند! انگشتان کاکتوسی..
ساعت شنی ۱۰ ساله..
کاکتوسی ,لایه ,خواب ,انگشتان ,میروم ,بمانم ,انگشتان کاکتوسی ,و در ,در لایه ,فرو میروم ,میروم تا
اشتراک گذاری در تلگرام
تبلیغات
درباره این سایت